Φαρισαίοι και Τελώνες
Στέργιου Σάκκου, Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Η παραβολή του τελώνου και του φαρισαίου χρησιμοποιείται από την Εκκλησία ως ανάγνωσμα της πρώτης Κυριακής του Τριωδίου. Ανήκει στη σειρά των αναγνωσμάτων, με τα οποία τονίζεται η μετάνοια. Βρίσκεται στο Ευαγγέλιο του Λουκά (18, 9-14) και ανήκει στη σειρά των τελευταίων κηρυγμάτων του Ιησού.
Οι δύο τύποι, ο φαρισαίος και ο τελώνης, η προσωποποίηση της οιήσεως και η προσωποποίηση της συντριβής, τοποθετούνται ως προσευχόμενοι στο ναό. Ο Χριστός κάνει ανατομία των δύο τύπων κατά την ώρα της προσευχής? η προσευχή είναι η πιο κατάλληλη στιγμή και περίσταση για να βγάλει κάποιος συμπεράσματα για την πνευματική ποιότητα κάποιου προσώπου. Εδώ και των δύο οι προσευχές είναι αυθόρμητες. Και οι δύο αφήνουν να ανοίξει ο εσωτερικός άνθρωπος και φανερώνουν μπροστά στον Θεό ότι έχουν μέσα τους.
Ἁγία Φωτεινὴ ἡ Μεγαλομάρτυς ἡ Σαμαρείτιδα (26 Φεβρουαρίου)
Ἁγία Μεγαλομάρτυς Φωτεινή καταγόταν ἀπό τήν Σαμαρειτική πόλη Σιχάρ. Τίς πρῶτες πληροφορίες γιά τήν Ἁγία τίς βρίσκουμε στό Δ’ κεφάλαιο τοῦ κατά Ἰωάννη Εὐαγγελίου.
Κάθε μεσημέρι πήγαινε ἔξω ἀπό τήν πόλη, στό πηγάδι τό λεγόμενο τοῦ Ἰακώβ, καί γέμιζε τήν στάμνα της. Ἐκεῖ, μία ἡμέρα, συνάντησε τόν Ἰησοῦ Χριστό, ὁ Ὁποῖος φανέρωσε σέ αὐτήν ὅλη τή ζωή της. Ὁ Κύριος εἶπε στήν Ἁγία, ὅτι Αὐτός εἶναι «τό ὕδωρ τό ζῶν», δηλαδή ἡ ἀστείρευτη πηγή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτό τό «πνευματικό ὕδωρ» ἔδωσε ὁ Κύριος στή Σαμαρείτιδα, ἡ ὁποία βαπτίσθηκε Χριστιανή μεταξύ τῶν πρώτων γυναικῶν τῆς Σαμάρειας καί ὀνομάσθηκε Φωτεινή.
Ἀπό τότε ἀφιέρωσε τόν ἑαυτό της στήν διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου στήν Ἀφρική καί στή Ρώμη. Ἐκεῖ ἔλαβε καί μαρτυρικό θάνατο ἀπό τόν αὐτοκράτορα Νέρωνα (54 – 68 μ.Χ.), ὅταν αὐτός ἔμαθε ὅτι ἡ Ἁγία Φωτεινή ἔκανε Χριστιανές τήν θυγατέρα του Δομνίνα καί μερικές δοῦλες της.
Μαζί μέ τήν Ἁγία Φωτεινή μαρτύρησαν οἱ υἱοί της καί οἱ πέντε ἀδελφές της.
Ἁγίες ἀδελφὲς τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς Φωτώ, Φῶτις, Παρασκευή, Κυριακὴ καὶ Ἀνατολὴ οἱ Μάρτυρες (26 Φεβρουαρίου)
ἱ Ἁγίες Φωτώ, Παρασκευή, Κυριακή καί Ἀνατολή τελειώθησαν διά ξίφους καί ἡ Ἁγία Φῶτις ἐτέθηκε σέ δύο δένδρα, τά ὁποία ἀπολυθέντα τήν διέσχισαν στά δύο.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Φωτεινήν καί Φωτίδα καί Φωτώ ἀνυμνήσωμεν, σύν Ἀνατολή Φωτεινόν τε Ἰωσήν θεῖοις ἄσμασιν, ὁμοῦ Κυριακήν Παρασκευήν, τούς Μάρτυρας Χριστοῦ περιφανείς· θείαν χάριν γάρ αἰτοῦνται καί φωτισμόν, τοῖς πίστει ἀνακράζουσι· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι δι’ ὑμῶν πᾶσιν ἰάματα.
Ἅγιος Σεβαστιανὸς ὁ δοῦκας (26 Φεβρουαρίου)
Ἅγιος Μάρτυς Σεβαστιανός ἦταν ἡγεμόνας τῆς πόλεως τῆς Καρθαγένης. Ἀσπάσθηκε τή χριστιανική πίστη ἀπό τόν εὐαγγελικό λόγο τοῦ υἱοῦ τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς Βίκτωρος ἢ Φωτεινοῦ καί μαρτύρησε ἐπί αὐτοκράτορα Νέρωνος (54 – 68 μ.Χ.).
Ἅγιος Πορφύριος Ἐπίσκοπος Γάζης (26 Φεβρουαρίου)
Ἅγιος Πορφύριος γεννήθηκε στή Θεσσαλονίκη ἀπό πλούσιους καί εὐσεβεῖς γονεῖς. Ἀφοῦ ἐγκατέλειψε καί γονεῖς καί πλούτη, στά χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρκαδίου καί Ὀνωρίου, ἀναχώρησε γιά τήν Αἴγυπτο πού ἦταν τότε μεγάλο μοναστικό κέντρο καί ἔγινε μοναχός σέ σκήτη. Μετά πενταετή διαμονή ἦλθε στά Ἱεροσόλυμα καί κήρυσσε στούς Ἰουδαίους καί τούς Ἕλληνες τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖ ἀσθένησε σοβαρά ἀπό κίρρωση τοῦ ἥπατος, ἀλλά παρά τήν ἀσθένειά του δέν παρέλειπε καθημερινά νά ἐπισκέπτεται τό Ναό τῆς Ἀναστάσεως καί τά ἄλλα ἱερά προσκυνήματα, προκαλώντας τόν θαυμασμό τῶν ἄλλων προσκυνητῶν. Μεταξύ αὐτῶν ἦταν καί ὁ Μᾶρκος, ὁ μετέπειτα βιογράφος τοῦ Πορφυρίου, ὁ ὁποῖος εἶχε μεταβεῖ, ἐπίσης, γιά προσκύνημα ἀπό τήν Ἀσία στά Ἱεροσόλυμα καί ἀπό τότε συνδέθηκαν διά βίου. Ὁ Μᾶρκος ἀποδείχθηκε πιστός καί χρήσιμος συνεργάτης του, ἀνέλαβε μάλιστα νά τακτοποιήσει μία σοβαρή ἐκκρεμότητα πού εἶχε ἀφήσει στή Θεσσαλονίκη ὁ Πορφύριος, τόν καταμερισμό δηλαδή τῆς οἰκογενειακῆς περιουσίας του μέ τά ἐνήλικα πλέον ἀδέλφια του. Κατά τήν διάρκεια τῆς ἀπουσίας τοῦ Μάρκου στή Θεσσαλονίκη, ἡ ὑγεία τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου ἀποκαταστάθηκε θαυματουργικά, κατόπιν ὁράματος τῆς σταυρώσεως τοῦ Κυρίου καί τοῦ εὐγνώμονος λῃστοῦ. Ὁ Μᾶρκος διεκπεραίωσε τήν ὑπόθεση μέ τόν καλύτερο τρόπο καί ἐπέστρεψε μέ τό μερίδιο τῆς περιουσίας, ὕψους 4.400 νομισμάτων καί μέ πλῆθος ἀργυρῶν σκευῶν καί πολύτιμων ἐνδυμάτων, τά ὁποία σύντομα ἐκποίησε καί μοίρασε στούς πτωχούς καί στά μοναστήρια τῶν Ἱεροσολύμων καί τῆς Αἰγύπτου, τά ὁποία ἦταν πολύ πτωχά.
1η ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΣΤΟ ΝΑΟ ΜΑΣ
Αν και διανύουμε μία εξαιρετικά δύσκολη εποχή, λόγω της επιδημίας του κορωνοϊού, με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η 1η προγραμματισμένη Εθελοντική Αιμοδοσία του Ναού μας αυτού του έτους, τηρώντας όλα τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας στο Κέντρο Ενοριακής Αγάπης "Καταφυγή".
Για άλλη μία φορά οι ενορίτες μας και όχι μόνο έκαναν πράξη τα λόγια του Κυρίου μας τα οποία είπε στην επίγεια ζωή του: "αμήν λέγω υμίν εφ΄όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων Εμοί εποιήσατε" αποδεικνύοντας την αγάπη τους για τον συνάνθρωπό τους, τον συνάνθρωπο που πάσχει από μεσογειακή αναιμία, τον καρκινοπαθή, τον τραυματία της ασφάλτου, και γενικά για όλους τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη από αίμα για να ζήσουν. Η Αιμοδοσία είναι πράξη αγάπης γιατί το αίμα ούτε παράγεται, ούτε αγοράζεται παρά μόνο χαρίζεται.
Μετά από κάθε λήψη οι αιμοδότες έπαιρναν πλούσια εδέσματα σε πακέτο λόγω της επιδημίας και ένα αναμνηστικό δώρο για την αγάπη τους.
Ο π. Μάξιμος, πρόεδρος της Αιμοδοσίας και η Επιτροπή Αιμοδοσίας ευχαριστούν από καρδιάς όλους τους αιμοδότες για το μεγαλείο της ψυχής τους και εύχονται ο Κύριός μας να τους χαρίζει υγεία, μακροημέρευση και κάθε αγαθό στους ίδιους και στις οικογένειές τους.
Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ
…Μάθε να προσεύχεσαι. Βίαζε τον εαυτόν σου εις την προσευχήν. Κατά αρχάς θα εύρης δυσκολίαν , ύστερον όμως όσον περισσότερον βιάζης τον εαυτόν σου , τόσον ευκολώτερον θα προσεύχεσαι. Εις την αρχήν όμως είναι πάντοτε αναγκαίον να βιάζη κανείς τον εαυτό του. Η καρδία μας κάθε ημέρα αποθνήσκει πνευματικώς. Και μόνον θερμή προσευχή συνοδευόμενη με δάκρυα την ζωογονεί και την κάμνει να αναπνέη πάλιν. Αν δεν προσευχώμεθα με αρκετήν πνευματικήν ζέσιν, εύκολα και ταχέως θα αποθάνωμεν πνευματικώς.
Όταν κάποια εσωτερική ανησυχία σε εμποδίζει να προφέρης της προσευχής τας λέξεις κατά την θείαν ακολουθίαν, γνώριζε ότι αυτή η ανησυχία και αδυναμία είναι απάτη του εχθρού, του δαίμονος. Ρίψε από επάνω σου την αθυμίαν, λιποψυχίαν και δειλίαν και πρόφερε το όνομα του Κυρίου χωρίς βίαν, ηρέμως και δυνατά. Τοιουτοτρόπως θα καταβάλης την ανησυχίαν και αδυναμίαν σου και θα κερδίσεις θάρρος και δύναμιν. Τα πάντα είναι δυνατά δια εκείνους που πιστεύουν και εις τον Θεόν ελπίζουν. Πρέπει να παλαίωμεν και να νικώμεν.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ;
Του Μακαριστού Αγιορείτου Μοναχού Μωϋσέως
Η Εκκλησία δεν είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα, αλλά θεοϊδρυτη οικοδομή. Η Εκκλησία δε σώζεται αλλά σώζει όσους θέλουν. Δεν κάνει επίδειξη ισχύος και δυνάμεως. Ανέχεται, υπομένει καλύτερα. Την διώκουν αλλά δεν διώκει.....
Είναι φιλεύσπλαχνη μητέρα και γνωρίζει μόνο να αγαπά. Ο κόσμος δεν γνωρίζει την αξία της γι΄ αυτό αδιαφορεί ή και την κτυπά. Η αγκάλη της Εκκλησίας έχει αίγλη, θέρμη και εύρος. Μέσα της χωρά και αναπαύει όλους τους μετανοημένους.....
Η Εκκλησία ξέρει μόνο να αγαπά. Δεν δυσκολεύεται καθόλου να υποδεχθεί το απομακρυσμένο τέκνο της, αν θελήσει να την πλησιάσει. Δεν το μαλώνει, δεν το επιτιμά, δεν του φωνάζει, δεν το κάνει να περιμένει, το αγκαλιάζει αμέσως, το καταφιλά. Τέτοια Εκκλησία έχουμε, μάνα φιλόστοργη, καταδεκτική. Η Εκκλησία κινείται στον κόσμο αλλά δεν είναι εκ του κόσμου τούτου.......
Κάθε φορά που επιχειρήθηκε να δοθεί στην Εκκλησία κοσμική δύναμη, είχαμε εκτροπή από την αποστολή της και αποτυχία από τον προορισμό της. Η Εκκλησία θα μπορούσαμε να πούμε είναι ένα φαρμακείο, θεραπευτήριο και ησυχαστήριο. Θεωρούν ότι η Εκκλησία είναι υπερβολική, δύσκολη, απαιτητική, απαρχαιωμένη, όλο απαγορεύσεις, δικαιολογεί μόνο τους άλλους......
