Ησαΐου προφήτου, Χριστοφόρου, Νικολάου μάρτ.
Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι Αγίου Συμεών του νέου Θεολόγου
δελφοί και πατέρες, ήρθε το Πάσχα, η χαρμόσυνη μέρα της Αναστάσεως του Χριστού, η αιτία κάθε ευφροσύνης και αγαλλιάσεως, που έρχεται μια φορά τον χρόνο ή μάλλον έρχεται καθημερινά και συνεχώς σ’ εκείνους που κατανοούν το μυστικό της νόημα. Ήρθε και γέμισε τις καρδιές μας χαρά και αγαλλίαση λύνοντας τον κόπο της πάνσεπτης νηστείας και τελειοποιώντας και παρηγορώντας τις ψυχές μας.
Ας ευχαριστήσουμε λοιπόν τον Κύριο, που μας πέρασε μέσα από το πέλαγος της νηστείας και μας οδήγησε με ευφροσύνη στο λιμάνι της Αναστάσεώς Του. Ας τον ευχαριστήσουμε και όσοι διανύσαμε τον δρόμο της νηστείας πρόθυμα, με ζέουσα προαίρεση και αγώνες για την αρετή και όσοι υστερήσαμε από ολιγωρία και μικροψυχία. Επειδή Αυτός είναι που χαρίζει γενναιόδωρα στους αγωνιστές τα στεφάνια και τους άξιους μισθούς των έργων τους και στους ασθενέστερους πάλι ως ελεήμων και φιλάνθρωπος χαρίζει την συγγνώμη. Γιατί αποβλέπει περισσότερο στη διάθεση και στην προαίρεση των ψυχών μας παρά στους σωματικούς κόπους και αναλόγως μας ανταποδίδει τα έπαθλα και τα χαρίσματα του πνεύματος και ή δοξάζει τον αγωνιστή ή τον αφήνει ακόμη αφανή, επειδή έχει ανάγκη από πιο επίπονη κάθαρση.
Η ψηλάφησις του Αποστόλου Θωμά
ὲ ἕξι μέρες ὁ Θεὸς κατασκεύασε καὶ διακόσμησε ὅλο τὸ αἰσθητὸ τοῦτο σύμπαν και ἔπλασε καὶ ζωοποίησε τὸ μόνο ζῶο μὲ αἴσθηση καὶ νοῦ, τὸν ἄνθρωπο. Κατὰ δε τὴν ἕβδομη μέρα, κατέπαυσε ἀπὸ ὅλα τὰ ἔργα Του, ὅπως μας δίδαξε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ τὴ γλώσσα τοῦ Μωϋσῆ.
«Καὶ εὐλόγησε ὁ Θεὸς τὴν ἑβδόμη μέρα καὶ τὴν ἁγίασε».
Πῶς λοιπὸν εὐλόγησε καὶ ἁγίασε αὐτὴ τὴν ἡμέρα, στὴν ὁποία δὲν ἔπραξε τίποτα; Πῶς δὲν εὐλόγησε τὴν «μία», τὴν πρώτη, ποὺ εἶναι ὑπερεξαίρετη και κατὰ τὴν ὁποία παρήγαγε τὸ σύμπαν ἀπὸ τὸ μὴ ὅν; Πῶς δὲν εὐλόγησε κάποια ἄλλη ἑπόμενη μέρα, εἴτε αὐτὴ ποὺ στερέωσε τὸν οὐρανὸ, εἴτε αὐτὴ ποὺ συστάθηκε ἡ γῆ; Γιατί δὲν εὐλόγησε μᾶλλον τὴν ἕκτη, ποὺ ἀνέδειξε τὸν ἄνθρωπο γνωστικὸ ζῶο κατ’ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσή Του; Καὶ ὅμως εὐλόγησε τὴν ἕβδομη μέρα, ποὺ εἶναι μέρα ἀπραξίας.
Ἅγιος Χριστοφόρος ὁ Μεγαλομάρτυρας (9 Μαΐου)
Ἅγιος Μεγαλομάρτυς Χριστοφόρος καταγόταν ἀπό ἡμιβάρβαρη φυλή καί ὀνομαζόταν Ρεμπρόβος, πού σημαίνει ἀδόκιμος, ἀποδοκιμασμένος, κολασμένος. Πιθανότατα ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.), ὅταν στήν Ἀντιόχεια Ἐπίσκοπος ἦταν ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Βαβύλας († 4 Σεπτεμβρίου).
Ὁ Ἅγιος ὡς πρός τήν ἐξωτερική ἐμφάνιση ἦταν τόσο πολύ ἄσχημος, γι’ αὐτό καί ἀποκαλεῖτο «κυνοπρόσωπος».
Ἡ μεταστροφή του στόν Χριστό ἔγινε μέ τρόπο θαυμαστό. Συνελήφθη αἰχμάλωτος σέ μάχη, πού διεξήγαγε τό ἔθνος του μέ τά Ρωμαϊκά αὐτοκρατορικά στρατεύματα. Κατατάγηκε στίς Ρωμαϊκές λεγεῶνες καί πολέμησε κατά τῶν Περσῶν, ἐπί Γορδίου καί Φιλίππου.
Ὅταν ἦταν ἀκόμη κατειχούμενος, γιά νά εὐχαριστήσει τόν Χριστό, ἐγκαταστάθηκε σέ ἐπικίνδυνη δίοδο ποταμοῦ καί μετέφερε δωρεάν ἐπί τῶν ὤμων του ἐκείνους πού ἐπιθυμοῦσαν νά διέλθουν τόν ποταμό. Μία μέρα παρουσιάσθηκε πρός αὐτόν μικρό παιδί, τό ὁποῖο τόν παρακάλεσε νά τόν περάσει στήν ἀπέναντι ὄχθη.
Προφήτης Ἡσαΐας (9 Μαΐου)
Προφήτης Ἡσαΐας, υἱός τοῦ Ἀμώς, γεννήθηκε στά Ἱεροσόλυμα περί τό 774 π.Χ. Ὑπῆρξε ὁ πρῶτος μεταξύ τῶν τεσσάρων μεγάλων Προφητῶν, ὁ λαμπρότερος καί μεγαλοφωνότερος ἀπό αὐτούς. Τό ὄνομα Ἡσαΐας, ἑβραϊστί Γιασιαγιάχου, σημαίνει «ὁ Θεός σώζει».
Κατά ἀρχαία ραββινική παράδοση, ὁ πατέρας του ἦταν ἀδελφός τοῦ βασιλέως τῶν Ἰουδαίων Ἀμασίου, ἡ δέ θυγατέρα του λέγεται ὅτι εἶχε νυμφευθεῖ τόν βασιλέα Μανασσῆ. Οἱ παραδόσεις αὐτές, θρῦλοι μᾶλλον καί ὄχι ἱστορικές ἀλήθειες, ὑποδηλώνουν πάντως τήν εὐγενή καταγωγή τοῦ Ἡσαΐου. Ὁ Ἡσαΐας ἦταν ἔγγαμος καί εἶχε ἀποκτήσει δύο παιδιά, τά ὁποία ἀναφέρονται στίς Προφητεῖες του. Σέ αὐτά, κατ’ ἐντολήν προφανῶς τοῦ Θεοῦ, εἶχαν δοθεῖ συμβολικά ὀνόματα. Τοῦ μέν πρώτου τό ὄνομα ἦταν Ἰασούβ καί σημαίνει κατά τούς ἑβδομήκοντα «τό ὑπόλοιπο θά ἐπιστρέψει», δηλαδή οἱ ἐναπομείναντες στήν αἰχμαλωσία Ἰουδαῖοι θά ἐπανέλθουν στήν πατρίδα τους. Τοῦ δέ ἄλλου τό ὄνομα ἦταν Μαχέρ Σχαλάζ Χάς Βάζ καί σημαίνει «ταχέως σκύλευσον, ὀξέως προνόμευσον», σέ δήλωση τῆς ἐπικείμενης κατά τῶν Ἱεροσολύμων ἐπιδρομῆς τῶν Ἀσσυρίων καί Βαβυλωνίων.
Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ
…Μάθε να προσεύχεσαι. Βίαζε τον εαυτόν σου εις την προσευχήν. Κατά αρχάς θα εύρης δυσκολίαν , ύστερον όμως όσον περισσότερον βιάζης τον εαυτόν σου , τόσον ευκολώτερον θα προσεύχεσαι. Εις την αρχήν όμως είναι πάντοτε αναγκαίον να βιάζη κανείς τον εαυτό του. Η καρδία μας κάθε ημέρα αποθνήσκει πνευματικώς. Και μόνον θερμή προσευχή συνοδευόμενη με δάκρυα την ζωογονεί και την κάμνει να αναπνέη πάλιν. Αν δεν προσευχώμεθα με αρκετήν πνευματικήν ζέσιν, εύκολα και ταχέως θα αποθάνωμεν πνευματικώς.
Όταν κάποια εσωτερική ανησυχία σε εμποδίζει να προφέρης της προσευχής τας λέξεις κατά την θείαν ακολουθίαν, γνώριζε ότι αυτή η ανησυχία και αδυναμία είναι απάτη του εχθρού, του δαίμονος. Ρίψε από επάνω σου την αθυμίαν, λιποψυχίαν και δειλίαν και πρόφερε το όνομα του Κυρίου χωρίς βίαν, ηρέμως και δυνατά. Τοιουτοτρόπως θα καταβάλης την ανησυχίαν και αδυναμίαν σου και θα κερδίσεις θάρρος και δύναμιν. Τα πάντα είναι δυνατά δια εκείνους που πιστεύουν και εις τον Θεόν ελπίζουν. Πρέπει να παλαίωμεν και να νικώμεν.
1η ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΣΤΟ ΝΑΟ ΜΑΣ
Αν και διανύουμε μία εξαιρετικά δύσκολη εποχή, λόγω της επιδημίας του κορωνοϊού, με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η 1η προγραμματισμένη Εθελοντική Αιμοδοσία του Ναού μας αυτού του έτους, τηρώντας όλα τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας στο Κέντρο Ενοριακής Αγάπης "Καταφυγή".
Για άλλη μία φορά οι ενορίτες μας και όχι μόνο έκαναν πράξη τα λόγια του Κυρίου μας τα οποία είπε στην επίγεια ζωή του: "αμήν λέγω υμίν εφ΄όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων Εμοί εποιήσατε" αποδεικνύοντας την αγάπη τους για τον συνάνθρωπό τους, τον συνάνθρωπο που πάσχει από μεσογειακή αναιμία, τον καρκινοπαθή, τον τραυματία της ασφάλτου, και γενικά για όλους τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη από αίμα για να ζήσουν. Η Αιμοδοσία είναι πράξη αγάπης γιατί το αίμα ούτε παράγεται, ούτε αγοράζεται παρά μόνο χαρίζεται.
Μετά από κάθε λήψη οι αιμοδότες έπαιρναν πλούσια εδέσματα σε πακέτο λόγω της επιδημίας και ένα αναμνηστικό δώρο για την αγάπη τους.
Ο π. Μάξιμος, πρόεδρος της Αιμοδοσίας και η Επιτροπή Αιμοδοσίας ευχαριστούν από καρδιάς όλους τους αιμοδότες για το μεγαλείο της ψυχής τους και εύχονται ο Κύριός μας να τους χαρίζει υγεία, μακροημέρευση και κάθε αγαθό στους ίδιους και στις οικογένειές τους.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ;
Του Μακαριστού Αγιορείτου Μοναχού Μωϋσέως
Η Εκκλησία δεν είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα, αλλά θεοϊδρυτη οικοδομή. Η Εκκλησία δε σώζεται αλλά σώζει όσους θέλουν. Δεν κάνει επίδειξη ισχύος και δυνάμεως. Ανέχεται, υπομένει καλύτερα. Την διώκουν αλλά δεν διώκει.....
Είναι φιλεύσπλαχνη μητέρα και γνωρίζει μόνο να αγαπά. Ο κόσμος δεν γνωρίζει την αξία της γι΄ αυτό αδιαφορεί ή και την κτυπά. Η αγκάλη της Εκκλησίας έχει αίγλη, θέρμη και εύρος. Μέσα της χωρά και αναπαύει όλους τους μετανοημένους.....
Η Εκκλησία ξέρει μόνο να αγαπά. Δεν δυσκολεύεται καθόλου να υποδεχθεί το απομακρυσμένο τέκνο της, αν θελήσει να την πλησιάσει. Δεν το μαλώνει, δεν το επιτιμά, δεν του φωνάζει, δεν το κάνει να περιμένει, το αγκαλιάζει αμέσως, το καταφιλά. Τέτοια Εκκλησία έχουμε, μάνα φιλόστοργη, καταδεκτική. Η Εκκλησία κινείται στον κόσμο αλλά δεν είναι εκ του κόσμου τούτου.......
Κάθε φορά που επιχειρήθηκε να δοθεί στην Εκκλησία κοσμική δύναμη, είχαμε εκτροπή από την αποστολή της και αποτυχία από τον προορισμό της. Η Εκκλησία θα μπορούσαμε να πούμε είναι ένα φαρμακείο, θεραπευτήριο και ησυχαστήριο. Θεωρούν ότι η Εκκλησία είναι υπερβολική, δύσκολη, απαιτητική, απαρχαιωμένη, όλο απαγορεύσεις, δικαιολογεί μόνο τους άλλους......
