Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου

Ω πόσον όμορφα νοιώθει η ψυχή, όταν πανηγυρίζη· ή μάλλον όταν συμμετέχη της αγγελικής εορτής του ουρανίου και αγγελικού κόσμου!

Πόσον θάθελα τότε, να μην υπάρξη ουδεμία ανησυχία, ώστε να μη διακοπή αυτή η τόσο πολύτιμη και σπάνια απόλαυσις του πνευματικού κόσμου στη δύστυχη ψυχή μου!

Πάσα περιουσία που δεν είναι ο Θεός μου πτωχεία μου είναι. Τότε θα χορτάσω, όταν ιδώ την φιλτάτη μου δόξα σου, Πατέρα μου και Θεέ μου. Κανένα μου αγαθό, δεν ποθώ, πλην εσένα του αληθινού και άκρου αγαθού.

Πόσον άσχημα θα ένοιωθα, αν δεν σε γνώριζα, ή αν δε μου έδειχνες, Πατέρα μου, το θείον σου πρόσωπον! Πόσον άχαρη αισθάνομαι την ζωή αυτή εδώ κάτω, όταν δεν νοιώθω την παρουσία του Ακαταλήπτου ομού με την αγάπη Του! Ω τί δυσφορία νοιώθω τότε!

Σώσε με τον ένοχό σου, Πατέρα μου, και μη μου κρύβεσαι, γιατί υποφέρω τρομερά.

Πηγή: http://vatopaidi.wordpress.com