ην Πέμπτη της έκτης εβδομάδας από τό Πάσχα εορτάζομεν την Ανάληψη του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Η πιο χαρούμενη εορτή είναι αυτή της Αναλήψεως γιατί είναι η ανάβαση του Χριστού στον ουρανό που σημαίνει και δική μας δεδομένου ότι ο Χριστός ανελήφθη όχι ως Θεός αλλά ως θεάνθρωπος κι όπως παρατηρεί ο Ιερός Χρυσόστομος ¨την φύσιν την ημετέραν ανήγαγε¨.
Ο Χριστός πριν από τα πάθη Του, όντας με τους μαθητές Του, τους υποσχέθηκε την παρουσία του Αγίου Πνεύματος λέγοντας προς αυτούς:¨ σας συμφέρει να φύγω. Γιατί αν δεν φύγω ο Παράκλητος δεν θα έλθει σε σας¨. Τους είπε επίσης: ¨όταν έλθει Εκείνος, το Πνεύμα της Αληθείας θα σας οδηγήσει σε όλη την Αλήθεια¨.
Για τούτο μετά την Ανάστασή Του επί σαράντα ημέρες εμφανιζόταν σ΄αυτούς συνέτρωγε και συνέπινε κάνοντας βεβαιότερη την Ανάσταση. Και το τελευταίο αφού τους είπε πολλά για την βασιλεία του Θεού, τους έδωσε εντολή να μην απομακρυνθούν από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να παραμείνουν εκεί και να περιμένουν την παρουσία του Παναγίου Πνεύματος και να βαπτισθούν με Αυτό.
Όταν έφθασε ο καιρός της Αναλήψεως, αναστάς ο Ιησούς, έβγαλε τους μαθητές Του έξω από τα Ιεροσόλυμα στο Όρος των Ελαιών. Οι μαθητές Τον ρωτούν: ¨Κύριε ει εν τω χρόνω τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν του Ισραήλ¨; ζητώντας να μάθουν πότε θα αποκατασταθεί η βασιλική εξουσία του Χριστού. Ποτέ όμως ο Χριστός δεν τους ικανοποίησε αυτή την περιέργεια περί των εσχάτων χρόνων. Αλλά θέλει τους μαθητές Του όλων των αιώνων να είναι πάντοτε σε εγρήγορση. Είναι πάντοτε έτοιμοι τότε, όταν γίνονται μάρτυρες του Ιησού Χριστού, όταν δηλαδή με τόλμη και θάρρος δίδουν την μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό. Έτσι αξιώνονται να γίνουν μάρτυρες του Χριστού, όταν έχουν την δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Στη δύναμη αυτή αναφέρονται τα τελευταία λόγια του Χριστού:¨λήψεσθαι δύναμιν επελθόντος του Αγίου Πνεύματος εφ΄υμάς και έσεσθέ μοι μάρτυρες εν τη Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης¨.
Ξαφνικά ενώ τους μιλούσε οι μαθητές βλέπουν τον Κύριον να φεύγει ¨και νεφέλη υπέλαβεν Αυτόν¨, αναβαίνει καθισμένος σε νεφέλη. Η νεφέλη είναι το βασιλικό όχημα του επουρανίου Βασιλέως. Ο Χριστός λοιπόν μπροστά στα μάτια των μαθητών Του καθήμενος επί νεφέλης ανεβαίνει στον ουρανό. Κι όπως σημειώνουν οι Πράξεις των Αποστόλων: ¨ατενίζοντες ήσαν εις τον ουρανόν πορευόμενον¨, τον βλέπουν δηλαδή να ανεβαίνει στον ουρανό και χάνεται από τα μάτια τους.
Εκείνη την ώρα του χωρισμού εμφανίζονται ως άνδρες στους μαθητές δύο Άγγελοι, και τούτο διότι οι μαθητές εκείνη την ώρα του αποχωρισμού είχαν ανάγκη από ενίσχυση, αλλά και διότι όλα τα γεγονότα της ενσάρκου οικονομίας και της σωτηρίας μας άγγελοι τα διακονούν. Οι άγγελοι ήσαν ντυμένοι στα λευκά σαν εκείνους τους δύο αγγέλους ¨λευκοίς καθεζομένους¨ που εμφανίστηκαν στην Ανάσταση. Οι δύο άγγελοι αυτοί βεβαιώνουν τους μαθητές για το πού πηγαίνει ο Κύριος. ¨Άνδρες Γαλιλαίοι -λέγουν- τι εστήκατε εμβλέποντες εις τον ουρανόν; Ούτος ο Ιησούς ο αναληφθείς αφ΄ημών εις τον ουρανόν¨. Ο Ιησούς, τους λέγουν, μπήκε στην ουράνια δόξα του Πατέρα Του και σεις δεν μπορείτε πλέον να τον βλέπετε με τα σωματικά σας μάτια. Οι δύο άγγελοι βεβαιώνουν ότι ο Χριστός ανελήφθη στον ουρανό. Με άλλα λόγια οι δύο άγγελοι παρέχουν πληροφορίες για το πού πηγαίνει ο Χριστός και για το ότι θα ξανάρθει. Η πρώτη πληροφορία είναι ότι ο Ιησούς ανεβαίνει στον ουρανό και η δεύτερη πληροφορία ότι ¨ούτως ελεύσεται ον τρόπον εθεάσασθε Αυτόν πορευόμενος εις τον ουρανόν¨. Θα ξανάρθει στη γη μας με όλη τη λάμψη και την θεϊκή ακτινοβολία που είχε κατά την Ανάληψη. Τότε όχι απλώς θα Τον δούμε όλοι οι άνθρωποι αλλά και θα συνδοξασθούμε.
Η Ανάληψη αποτελεί το γεγονός που συμπληρώνει τον κύκλο της φιλανθρωπίας του Θεού. Το σχέδιο δηλαδή της θείας οικονομίας, το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου. Ο Χριστός μόλις αναλήφθηκε ανέβασε τον άνθρωπο πολύ ψηλά. Ξεκίνησε από τα καταχθόνια για να φθάσει στα επουράνια. Μυστήριο το πώς κατέβηκε ο Χριστός από τον ουρανό. Μυστήριο και το πώς ανέβηκε στον ουρανό. Όταν κατέβηκε ήταν μόνο Θεός, όταν ανέβηκε με την Ανάληψή Του ήταν Θεός και Άνθρωπος. Ποιός είναι Αυτός που ανεβαίνει στον ουρανό; Ο Χριστός! Ο Χριστός όμως ως Θεός πάντοτε ήταν στον ουρανό ¨όλος ην εν τοις κάτω και των άνω ουδόλως απήν ο απερίγραπτος Λόγος¨. Τώρα όμως ανεβαίνει ως Θεάνθρωπος.
Όταν κατέβηκε στη γη, απόρρησε η γη. Ξενίζεται η γη που βλέπει τον Χριστό. Τώρα κατά την Ανάληψή Του ξενίζεται και ο ουρανός που Τον βλέπει ως Θεάνθρωπο. Οι άγγελοι Τον κοιτάζουν έκπληκτοι που Τον βλέπουν να ανεβαίνει με ανθρώπινη μορφή.
Ξαφνικά παίρνουν εντολή :¨άρατε πύλας οι άρχοντες υμών και επάρθητε πύλαι αιώνιοι και εισελεύσεται ο Βασιλεύς της δόξης¨. Έκπληκτοι οι άγγελοι και πυλωροί της Βασιλείας του Θεού ρωτούν:¨τις εστίν ούτος ο Βασιλεύς της δόξης¨; ποιός είναι λοιπόν Αυτός που ανεβαίνει; Είναι ο Παντοδύναμος Θεός Προφητεύεται από τον προφητάνακτα Δαβίδ στους ψαλμούς αυτή η θριαμβευτική άνοδος του Κυρίου στον ουρανό: ¨ανέβη ο Θεός εν αλαλαγμώ, Κύριος εν φωνή σάλπιγγος. Ψάλλατε τω Θεώ ημών. Ψάλλατε ότι βασιλεύς πάσης της γης ο Θεός, ψάλλατε συνεπώς¨.
Η Ανάληψη του Χριστού όπως παρατηρεί κι ένας σύγχρονος θεολόγος, δεν φανερώνει μόνο την θεότητά Του αλλά φανερώνει και την ύψιστη τιμή στον άνθρωπο. Ανεβαίνει ο Ιησούς. Ανεβαίνει όμως και ο εν Χριστώ άνθρωπος. Όπως παρατηρεί ο Ιερός Χρυσόστομος: ¨Εμείς οι ανάξιοι και για τη γη ανεβήκαμε στους ουρανούς. Ξεπεράσαμε τους ουρανούς. Αγγίξαμε το θρόνο του Θεού¨.
πηγή: ¨Μορφές από το Συναξάρι¨